Mostarski civili 13. juna 1992. pokupljeni su iz atomskog skloništa u mostarskom naselju Zalik i svojih privatnih kuća i stanova. Hapšeni su civili i na području Vrapčića. Istu noć na lokalitetu gradske deponije Uborak strijeljano je 88, a na lokalitetu kod Gradskog groblja Sutina, 26 nedužnih građana Mostara.
Redžepa Karišika, srpski policajci su uhapsili pri pokušaju da pobjegne iz Mostara i zatvorili ga u poštu u Salakovcu. Narednog dana, zatvorili su ga u svlačionicu fudbalskog igrališta Lokomotiva u prigradskom naselju Vrapčići, zajedno sa još desetinama nesrba.
Poslije šest dana u nehumanim uslovima, jedne noći je došao bijeli kombi, a bradati srpski vojnik u sivomaslinastoj uniformi je naredio pritvorenima da uđu u vozilo, što je njih 15-20 i učinilo. Vozili su desetak minuta, a onda je kombi stao... Onaj s bradom je izašao i naredio: "Izlazi..."
Potom su Redžepa odvezli na gradsko groblje u Sutini, odakle su krenuli, i lisicama ga vezali za radijator u upravnoj zgradi, odakle je uspio da pobjegne, pokidavši lanac na lisicama kada su srpski vojnici otišli. Brojne uspomene, teška sjećanja i lisice kojim je bio vezan, ostale su sa njim i ne daju mu mira.
Adninu Hasiću, u ovom velikom zločinu ubijena su oba roditelja. Iako se ovaj slučaj u pravosudnim krugovima tretira kao prvi slučaj masovnog zločina na području Hercegovine i prvi slučaj otkrivanja masovne grobnice u Bosni i Hercegovini, za ubistva 114 mostarskih civila (od kojih je 85 bošnjačke, a 29 hrvatske nacionalnosti), do sada niko nije odgovarao.
Sredinom juna 1992. borci Samostalnog mostarskog bataljona Armije Republike Bosne i Hercegovine oslobađaju lijevu obalu Neretve i protjeruju snage Vojske Jugoslavije iz gradskog područja prema Podveležju.
Branioci Mostara imali su najčešće okršaje sa pripadnicima 63. padobranske brigade Vojske Jugoslavije iz Niša. Porodica Marka Hrnjaka iz Beograda, poginulog pripadnika 63. padobranske brigade, na svaku godišnjicu smrti svog sina objavljuje čitulju u beogradskim “Večernjim novostima” u kojoj redovno sarkastično-cinično piše: "Poginuo je u vreme kada “Srbija nije bila u ratu” i kada “nijedan vojnik iz Srbije nije bio van Srbije."
