• Genocid.ba
>
• Foča
>
• priče
>
• Velikosrpska agresija prekinula je mnoge dječje snove: Sjećanje na Alena i Irmu Džomba iz Foče

Zločini nad bošnjačkim civilima u Foči tokom velikosrpske agresije na Bosnu i Hercegovinu ostavljaju ožiljke koje vrijeme ne može izbrisati. Među brojnim nevinim žrtvama koje su na brutalan način izgubile živote su i Alen i Irma Džomba, djeca koja su imala samo sedam, odnosno dvije godine.

Alen (Nazif) Džomba, rođen 13. marta 1985. godine u Foči, ubijen je 7. septembra 1992. godine u selu Zubovići (Osanica) prilikom pokušaja bijega iz zarobljeništva. Tog kobnog dana, nekoliko porodica — uglavnom starijih, iznemoglih osoba, žena i djece — pušteno je iz logora Civili (Ustikolina, Foča). Tokom zbjega, kolona civila zasuta je tenkovskim granatama koje su ispaljene iz sela Trnovice (Zebina šuma), odakle su velikosrpske agresorske snage jasno vidjele svoje nenaoružane ciljeve.

U tom ničim izazvanom granatiranju poginula je i Alenova mlađa sestra Irma (Nazif) Džomba, rođena 1990. godine, kao i Amela (Bećir) Odobašić (1986. godište). Među teško ranjenima bio je i Sedin (Bajro) Klapuh, rođen 1984. godine.

Kome su mogli nauditi sedmogodišnji dječak i njegova dvogodišnja sestra? Njihova smrt svjedoči o brutalnosti velikosrpske politike istrebljenja, u kojoj nije bilo milosti čak ni prema djeci. Alen je kasnije ukopan u mezarju na Sadbi, zajedno sa svojom sestrom i mnogim drugim nevinim žrtvama koje su u tom periodu izgubile živote samo zato što su bili Bošnjaci.

Zločin na Osanici još jednom potvrđuje da su napadi na civile, uključujući žene i djecu, bili sistematski dio genocidne politike usmjerene na uništenje bošnjačkog naroda u istočnoj Bosni. Foča, grad u kojem je počinjen genocid, nikada ne smije zaboraviti svoju ubijenu djecu.